Συνάντησα το Muzine σε μια φάση προσωπικής μουσικής ανυδρίας. Εκείνη την εποχή έψαχνα απεγνωσμένα στα internetικά radios να βρω κάτι καινούριο και ηχητικά ενδιαφέρον αλλά ο λιγοστός ελεύθερος χρόνος ήταν ο μόνιμος ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας αυτής της μουσικής αναζήτησης.Ένα πρωί, χαζεύοντας σε ένα πρακτορείο News Stand έπεσα πάνω στο πρώτο τεύχος του Muzine. Δεν το καλοκοίταξα, το είδα έτσι τετράγωνο, με cool εξώφυλλο (έχω αδυναμία στα τετράγωνα έντυπα) και το αγόρασα. Μου σπάνε τα νεύρα τα περιοδικά με ένθετα CD, DVD και λοιπές χαζομάρες, αλλά ξεφυλλίζοντας το Muzine και ακούγοντας παράλληλα τα δύο (Red & White) δισκάκια κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι εκεί, όχι μόνο είχαν λόγο ύπαρξης, αλλά αποτελούσαν μια πολύ δυνατή ενότητα με το κυρίως περιοδικό. Τα CDs του Muzine δεν είναι διαφημιστικό κολπάκι, είναι αναπόσπαστο μέρος του concept.
Εκείνη τη μουσικά άνυδρη περίοδο, το Muzine ήταν για εμένα μια όαση. Είχε μαζεμένα όλα εκείνα που ήθελα να ακούσω αλλά δεν είχα χρόνο να ψάξω. Οργανωμένα και ταξινομημένα σε κατατοπιστικά άρθρα, συνεντεύξεις καλλιτεχνών αλλά και σε 2 διαφορετικα CDs, το Red mood, με πιο alternative και rock περιεχόμενο και το White Mood, με ambient, electronic, jazz και λοιπές ενδιαφέρουσες αναφορές. Προσωπικά δεν έχω προτίμηση, και τα δύο είναι πάντα super, ενημερωμένα με ό,τι νέο και μουσικά ενδιαφέρον κυκλοφορεί εκεί έξω.
Ακολούθησαν άλλα 4 τεύχη, με το ίδιο concept, με το ίδιο ενδιαφέρον, και με την ίδια όρεξη για δημιουργική διαφορετικότητα. Πιο πρόσφατο το εικονιζόμενο #5 του Σεπτεμβρίου (περιττό να πω ότι τα προμηθεύτηκα όλα).
Τους συντάκτες του περιοδικού δεν τους γνωρίζω προσωπικά, αν και είμαι σίγουρος ότι στο παρελθόν σίγουρα έχουμε βρεθεί πλάι πλάι χορεύοντας στα ίδια stages, παίζοντας στα ίδια decks (εγώ, όπως πάντα, οτιδήποτε alternative, οπωσδήποτε σε συνδυασμό με soundtracks των Muppets, των Smurfs του Russ Meyer κ.α. χαριτωμένα) ή ψάχνοντας στα ράφια του Vinyl Microstore.
Το Muzine eίναι από τις περιπτώσεις που δεν έχεις αρνητική παρατήρηση να κάνεις. It's simply perfect.
Ελπίζω να ακολουθήσουν πολλά πολλά εμπνευσμένα τεύχη.
6 comments:
μου λείπει το πρωτο ρε γμτ και δεν το βρίσκω...όντως ειναι απλα τελειο!
Ευχαριστούμε :)
(και τα αρνητικά όμως μας αρέσουν)
trilian, Νομίζω ότι αν επικοινωνήσεις με το muzine.gr ίσως να βρεθεί to #1. Αξίζει τον κόπο.
Elafini, congratulations πολύ ωραία τα κείμενά σου! Έχω ξαναεπισκευτεί το blog σου παλιότερα αλλά δεν είχα κάνει το συσχετισμό.
Συνεχίστε δυναμικά.
Δεν ξέρω αν θα σε δυσαρεστήσω αλλά αρνητικό σχόλιο δεν έχω ;)
Όντως διαφορετικό περιοδικό. Και το καλό είναι ότι θα διανέμεται κι απ΄' τα Fnac τώρα. Τις καλησπέρες μου!
Μόλις προμηθεύτηκα το τελευταίο, εξ αιτίας αυτού του post. Ήδη απολαμβάνω το πρώτο δισκάκι...
thx Στέλιο ;)
Koptorapotou, ωραία που διανέμεται και από το Fnac, αξίζει να φτάσει σε πολύ κόσμο. Πολύ καλησπέρα σας!
;)
Kostas, είμαι σίγουρος ότι θα σου αρέσει, εσύ ως σεσημασμένος μουσικόφιλος τα ψάχνεις κάτι τέτοια ωραία.
Post a Comment