EEEEEEEverything I can stand...

Σκίτσο By Stelios Kalogerakis (δικό μου δηλαδή)

Δε θέλω να δω Eurovision
Γιατί τελικά δεν ταιριάζει ούτε με την ιδιοσυγκρασία μου ούτε με την αισθητική μου (Ο Ζουράρις θα το έλεγε "φιλοκαλία"
Δε θέλω να δω Eurovision
Επειδή παραπονιούνται όλοι πως το Βισσοτράγουδο δεν έχει ελληνικά στοιχεία; Μπαααά είναι απόλυτα ελληνικό άν σκεφτεί κανείς ότι η αοιδός καταφέρνει να ερμηνεύσει τραγούδι με ξένο στίχο ακριβώς σα να ήταν σκυλάδικο... με σκυλάδικα γυρίσματα στη φωνή e he e vrithing aiii hemmm.
Δε θέλω να δω Eurovision
Γιατί βαριέμαι πάλι να ακούω τα Σαββοπουloids να ξυπνάνε για μία μοναδική εμφάνιση από τη χειμερία νάρκη για μία μόνο ημέρα για να θάψουν ένα pop event που ισχυρίζονται ότι δεν τους αφορα καθόλου. Πού ήταν η πολτιστική προσφορά των Σαββοπουloids όλο τον υπόλοιπο χρόνο; Τελικά Συμβάλλουν στο πολιτισμό αυτού του τόπου τα Σαββοπουloids;
Δε θέλω να δω Eurovision
Γιατί όλη αυτή η κουστωδία ΡουβαδοΒισσοΚαρβελοκτλ. μου φαίνεται πολύ grotesque ...με την κακή έννοια... δεν είναι cult είναι κίτς (εκ του "κίτσος")!
Δε θέλω να δω Eurovision
Γιατί τελικά δε θεωρώ ότι πρόκειται για μείζον εθνικό θέμα... ούτε καν για ελάσσον.
Δε θέλω να δω Eurovision
Αλλά επειδή έχει πλάκα και σασπένς μάλλον τελικά θα τη δω...

Welcome back my pessimistic joy

Θα 'ρθουν φορές, βυθισμένος στις σκέψεις
που θα διαγράψω μια άλλη πορεία
που θα γυρνάω με αεροπλάνα και πλοία
και θα εγκλωβίζομαι σε αόριστες λέξεις
σαν φθινοπώρου απογεύματα μοιάζουν
που μας ζυγώνουν βαριοπερπατώντας
και ψιθυρίζοντας ή τραγουδώντας
στροβιλιζόμενα εικόνες αλλάζουν
---
Θα είναι αργά, οι πλατείες θα σβήσουν
πισω απ' τη Loggia σκιές αιωρούνται
και στη Rimondi, στον αέρα πλανιούνται
μαυροντυμένες φιγούρες, θ' αφήσουν
κραυγές και ήχους που θα γίνουν φράσεις
σε ένα ποίημα που αλλαζει τα βράδια
πάνω στο κάστρο αφήνει σημάδια
κι ακολουθεί νοητές προεκτάσεις.
----------
Εικόνα και στίχοι: δικιάς μου κατασκευής
(η εικόνα από το FotoTherapy festival, οι στίχοι από τη "Μικρή Σκοτεινή Κυριακή" των Νυχτοβατών).
...Α, τελικά το προηγούμενο post δεν αφέθηκε τυχαία κενό...

...

Tales from the future, stories from the past

Φωτογραφία:Κατερίνα Ξένου

Μέσα στον κόσμο μου υπάρχει ένας άλλος κόσμος...
Fototherapy 2006
...to be continued
http://www.fotoartmagazine.gr/news/2006/FotoTherapy/
http://www.fotoart.gr/nea/fototherapyfestival/index.html

"Imagination morte, imaginez" - Samuel Beckett

Έχει περάσει κάτι περισσότερο από μια πενταετία από τότε που γυρίζαμε cult ταινίες επιστημονικής φαντασίας. (Φέτος το Holywood το γύρισε στην ποιότητα και δυστυχώς δε βρίσκουμε σπόνσορες που να μπορούν να ανταποκριθούν σε τέτοιου μεγέθους υπερπαραγωγές...)

Its the end of the final round...

Άλλος ένας αγώνας ελεύθερης πάλης με την καθημερινότητα τέλειωσε.
Δεν την έριξα knock out αλλά την κέρδισα!
...Αν και νομίζω ότι τα σημάδια της πάλης είναι εμφανή...

Sweet coffee girl (Figaro 3-2006)

Ήταν μοιραία!
Καθόταν στο απέναντι τραπέζι. Διαισθανόμουν το φλογερό βλέμμα της πίσω από τα οβάλ σκούρα γυαλιά με το μπλέ κοκκάλινο σκελετό. Ο καπνός του τσιγάρου της ερχόταν προς το μέρος μου... χάιδευε το πρόσωπό μου. Για μια στιγμή νόμισα ότι ήθελε να με αποπλανήσει...
Σάστισα.
Το μόνο που ήθελε ήταν να με κεράσει καφέ.

Ο Neil Gaiman είναι εδω!

Είμαι πολύ φρέσκος στον κόσμο του blogging, σε μία σύντομη περιήγηση, νομίζω ότι συνάντησα το δεύτερο, κατά τη γνώμη μου, πιό ενδιαφέρον blog (εννοείται μετά από το Ergo Sum του Πολυχρόνη) . Άλλωστε καθαρά προσωπική άποψη εκφράζω...
Είναι λοιπόν το εξής:
http://www.neilgaiman.com/journal/
Τελικά, τρελαίνομαι για ανθρώπους που προτιμούν να βλέπουν τα πράγματα από μια άλλη, διαφορετική πλευρα.

It' s the hand of gregor (as I show it)

Which is the key of the happiness gate?
Ask Gregory!