Θα 'ρθουν φορές, βυθισμένος στις σκέψεις
που θα διαγράψω μια άλλη πορεία
που θα γυρνάω με αεροπλάνα και πλοία
και θα εγκλωβίζομαι σε αόριστες λέξεις
σαν φθινοπώρου απογεύματα μοιάζουν
που μας ζυγώνουν βαριοπερπατώντας
και ψιθυρίζοντας ή τραγουδώντας
στροβιλιζόμενα εικόνες αλλάζουν
---
Θα είναι αργά, οι πλατείες θα σβήσουν
πισω απ' τη Loggia σκιές αιωρούνται
και στη Rimondi, στον αέρα πλανιούνται
μαυροντυμένες φιγούρες, θ' αφήσουν
κραυγές και ήχους που θα γίνουν φράσεις
σε ένα ποίημα που αλλαζει τα βράδια
πάνω στο κάστρο αφήνει σημάδια
κι ακολουθεί νοητές προεκτάσεις.
----------
Εικόνα και στίχοι: δικιάς μου κατασκευής
(η εικόνα από το FotoTherapy festival, οι στίχοι από τη "Μικρή Σκοτεινή Κυριακή" των Νυχτοβατών).
...Α, τελικά το προηγούμενο post δεν αφέθηκε τυχαία κενό...
No comments:
Post a Comment