Πίσω από τις λέξεις, ο θεός ξέρει ποιος κρύβεται...

Παλιά μου έλεγαν ότι το ποδήλατο, ο χορός και το γράψιμο δεν ξεχνιούνται. Για το χορό δεν έχω άποψη γιατί δεν ήμουν ποτέ fan των traditional κυκλωτικών (προτιμούσα τους πιο freestyle). Όμως, ρε γαμώτο, τελικά το γράψιμο δεν είναι ακριβώς σαν το ποδήλατο. Αν το αφήσεις σε αφήνει και αν σε αφήσει είναι τρομερά επίπονη η προσπάθεια να το ξανακατακτήσεις.

Ένας γνωστός μου, αρθρογράφος, μου έλεγε πριν από μερικά χρόνια ότι γράφει και ξαναγράφει τα κείμενά του, ζυγίζει και ξαναζυγίζει την κάθε λέξη χωριστά, συνταιριάζει τις λέξεις μεταξύ τους, με διάφορους τρόπους για να σιγουρευτεί ότι έδεσαν, και αυτό είναι μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία. Όταν μου το έλεγε σκεφτόμουν πόσο βαρετή χαζομάρα είναι να παίζεις με το κείμενό σου όπως παίζαμε μικροί με το πιλάφι μας. Εγώ απλά καθόμουν και έγραφα, χαλαρά και αβίαστα. Πληκτρολογούσα ακολουθώντας τη ροή της σκέψης, σα να ήταν μία απόλυτα φυσική διαδικασία, χωρίς κανένα ίχνος ψυχαναγκασμού or something like that. Πραγματικά, το συναίσθημα της πάλης με τις λέξεις στον πεζό λόγο δεν με είχε ταλαιπωρήσει ποτέ ως τότε. Καθόμουν και έγραφα ακριβώς όπως καθόμουν και έτρωγα.

Τώρα όμως αισθάνομαι ότι άφησα το γράψιμο και μάλλον άρχισε να με αφήνει και εκείνο. Έχω βάλει κάτω κάμποσες ντουζίνες λέξεις και τους συμπεριφέρομαι σαδιστικά με αλλεπάλληλα delete και backspace και τις μετατοπίζω πότε δεξιά πότε αριστερά για να τις δω και έτσι και αλλιώς και, αν ήταν στο χέρι μου θα τις αναποδογύριζα μήπως έβρισκα από κάτω εκείνο ακριβώς το γαμημένο το νόημα που ψάχνω... και τραβάω τις προτάσεις και τις περιόδους και συνεχίζω να γράφω και να γράφω και να σβήνω και να ξαναγράφω χωρίς να έχω βάλει ακόμα μια αναθεματισμένη τελεία. Τελεία.

Σκέφτομαι ότι έχει περάσει περισσότερο από ένας ολόκληρος χρόνος από την τυχαία συνάντησή μου τον προηγούμενο Μάη με famous αρχισυντάκτη εκπληκτικού εντύπου με το οποίο είχαμε μια πολύ χαλαρή αλλά super εποικοδομητική συνεργασία στο παρελθόν. Με παρότρυνε να γράψω κάτι (πάντα επί χρήμασι και ουχί τσαμπέ), του είπα ΟΚ μετά χαράς και το εννοούσα. Δεν έχω γράψει ακόμα τίποτα.

Πού θα πάει θα θυμηθώ να γράφω. Τώρα σχεδόν 3:00 τη νύχτα, μετά από μια δύσκολη μέρα, μερικές ρακές και κάμποσα κρασιά κάτι γίνεται...

Να αρχίσω τα ναρκωτικά ή δε λέει;

Υ.Γ. Η παραπάνω φωτογραφία είναι τραβηγμένη τώρα. Εϊναι ο πάγκος που βρίσκεται ακριβώς δίπλα μου! Χικ!

Πάμε Ζωγράφου!

Είχα στα σκαριά ένα κείμενο για την περίπτωση Ζωγράφου, όπου ο Δήμαρχος έχει θέσει ως σκοπό της ζωής του να μετατρέψει τις λιγοστές πλατείες της περιοχής σε ένα απέραντο parking.

Σε μία περίοδο που προσπαθούμε με κάθε δυνατό τρόπο να κρατήσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής, κάποιοι αμετανόητοι, με δανεικό όχημα την όποια εξουσία φέρουν, επιμένουν στην συστηματική τσιμεντοποίηση και λαμαρινοποίηση της καθημερινότητάς μας.

Ως πρώην κάτοικος του Ζωγράφου, επιφυλάσσομαι να γράψω μια πιο προσωπική άποψη συντόμως, προς το παρόν αναδημοσιεύω το κείμενο των Δημοτών Ζωγράφου με το οποίο συμφωνώ απόλυτα. Αύριο Πέμπτη, όσο περισσότεροι βρίσκονται στον αποκλεισμό του Δημαρχείου τόσο καλύτερα (για όλους).

Ακολουθεί το κείμενο όπως το copypasteαρα από το facebook:

Την Τρίτη 6 Οκτωβρίου ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία ο αποκλεισμός του δημαρχείου από 7 επιτροπές κατοίκων και 9 συλλόγους της περιοχής μας. Η διαδικασία δημοπράτησης 5 πλατειών του δήμου μας (Μερκάτη, Πλαστήρα, Ελευθερίας, Άνοιξης και Νεκροταφείου) για τη μετατροπή τους σε υπόγεια πάρκινγκ αναβλήθηκε, αναγκάζοντας τη δημοτική αρχή να επαναπροκηρύξει το διαγωνισμό για τις 15 Οκτωβρίου. Η επίθεση της δημοτικής αρχής και του ΥΠΕΧΩΔΕ στην ποιότητα ζωής μας είναι συνολική. Από τους Νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό, τη Βίλα Ζωγράφου και τα 17 στρέμματα στο νέο τέρμα μέχρι τη μη θεσμοθέτηση του μητροπολιτκού πάρκου στο Γουδί, το αίτημα είναι κοινό:

ΖΩΗ! ΟΧΙ ΤΣΙΜΕΝΤΟ!

Από τις 7 το πρωί περισσότεροι από 300 κάτοικοι είχαν αποκλείσει ως τις 11 και τις δύο εισόδους του Δημαρχείου δυναμικά και ειρηνικά, κόβοντας την όρεξη σε δήμαρχο και εργολάβους. Παρά την έκκληση του δημάρχου στους "υγιείς πολίτες" να "περιφρουρήσουν" τη διαδικασία της δημοπράτησης. Οι μόνοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα αυτό ήταν γνωστοί τοπικοί παράγοντες, όπως ο γραμματέας της τοπικής Ν.Δ. και δημοτικός σύμβουλος της ΔΑΔΑ κ. Θώδας, οι οποίοι θύμισαν άλλες εποχές προσπαθώντας με τραμπουκισμούς και βρισιές να σπάσουν τον αποκλεισμό. Όταν έγινε αντιληπτό ότι αυτό δε θα γινόταν, ο κ. Καζάκος έφτασε στο σημείο να χαστουκίσει φοιτητή.

Αποδείξαμε πως, όταν ο αγώνας περνά στα χέρια των κατοίκων, φέρνει αποτελέσματα.

Η προσωρινή έστω νίκη μάς δίνει ελπίδες και θάρρος να συνεχίσουμε ώστε να αποτρέψουμε την παραπέρα τσιμεντοποίηση της πόλης μας. Βάζει τις βάσεις για ένα τοπικό κίνημα που θα κάνει τους δημοτικούς άρχοντες να παίρνουν πλέον σοβαρά υπόψη την άποψη της τοπικής κοινωνίας στους σχεδιασμούς τους και να επιφέρει ακόμη πιο σημαντικές νίκες. Μα πάνω απ' όλα δείχνει πως τίποτα δεν είναι αδύνατο, αρκεί να το θέλουμε και να παλέψουμε γι' αυτό.

Αποκλείουμε ξανά το δημαρχείο στις 15 Οκτώβρη από τις 7 μέχρι τις 10 το πρωί!

Υπερασπιζόμαστε τους ελεύθερους χώρους πρασίνου της γειτονιάς.

Στηρίζουν οι επιτροπές κατοίκων για τις πλατείες Μερκάτη, Ελευθερίας, Πλαστήρα, τα 17 στρέμματα, τη Βίλα Ζωγράφου, την οδό Διοχάρους

οι Σύλλογοι: Εργαζομένων Δήμου Ζωγράφου, Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ζωγράφου, Αιτωλοακαρνάνων Ζωγράφου, Φίλων Ηλυσιακού, Ανέγερσης Ι.Ν. Αγίου Ραφαήλ η Κοινωνική Παρέμβαση Δημοκρατικών Πολιτών Ζωγράφου και ο "Ιλισός"

και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι: οικοτρόφων φοιτητών Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρικής, Πολιτικών, Μηχανολόγων, Ηλεκτρολόγων, Ναυπηγών, Μεταλλειολόγων και Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ.

Μετεκλογικόν

Κλικ πάνω στην εικόνα για μεγαλύτερη ανάλυση...

Εκλ-oh-yes baby!!!

*Η εικόνα είναι από τη σειρά Adnymphs (2007).

Προεκλογικός Διαλογισμός

Ακολούθησε προσεκτικά τις παρακάτω οδηγίες για να δοκιμάσεις τις ικανότητές σου στον προεκλογικό διαλογισμό.

1) Κατ’ αρχήν χαλάρωσε. Μόνο έτσι θα διαφωτιστείς και θα αντικρίσεις την Αλήθεια.

2) Πλησίασε την οθόνη του υπολογιστή σου. Κοίταξε επίμονα την κόκκινη κουκκίδα στο κέντρο της παρακάτω εικόνας και μέτρα αργά και σταθερά μέχρι το 20 (Προσοχή, δεν πρέπει μην μετακινήσεις το βλέμμα σου από την κουκίδα αν δεν τελειώσεις το μέτρημα).

3) Αφού τελειώσεις το μέτρημα απομάκρυνε απότομα το βλέμμα σου από την κουκίδα, κοίταξε σε μια ανοιχτόχρωμη επιφάνεια (Ένα ανοιχτόχρωμο τοίχο, μια σελίδα Α4 κ.α.) και ανοιγόκλεισε γρήγορα τα βλέφαρά σου κάμποσες φορές.

4) Αν δεν τρομάξεις, ψάξτο... μάλλον υπάρχει πρόβλημα...

[Δ.Ε.Δ.Δ. (Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας Δημιουργικού Διαλογισμού): cocun.blogspot.com]

Υ.Γ. Θα το έβγαζα και σε άλλες versions με περισσότερες τρομακτικές φιγούρες αλλά ευτυχώς είχα και καλύτερα πράγματα να κάνω...