Επιστροφή στην Αθήνα, έχοντας στο δισάκι μου μόνο όμορφες αναμνήσεις από όλους εσάς. Ένα ακόμα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ λοιπόν που με υποδεχθήκατε/αποδεχθήκατε σαν να με γνωρίζατε από παλιά και μου χαρίσατε απλόχερη φιλοξενία και επικοινωνία.
Είπαμε, σε περιμένω στην Αθήνα για να τα πούμε ξανά από κοντά.
Candy, ουφ, τελειώνει κι αυτό σιγά σιγά...! Αισθάνομαι σα να κουβαλούσα τον πύργο του Αϊφελ από 'δω μέχρι το Πεκίνο. Ευχαριστώωωωω! Είσαι η πιο υπέροχη νεράιδα θα τα πούμε από κοντά σύντομα.
Trilian, και δεν ήρθες να μιλήσουμε ε; έτσι για να μείνω με την απορία! Χαίρομαι που σου άρεσε!
Άβατον, Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια! Σίγουρα δε συστήθηκες με το nickname σου, γιατί σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω ποιός είσαι... (αν είσαι αυτός που νομίζω θα φάω το καπέλο μου...)
Δεν χρειαζόταν να συστηθώ ως διαδικτυακή περσόνα.Άλλωστε είναι καλύτερα ορισμένες φορές να γνωρίζεις ξανά κάποιον χωρίς να έχεις σημείο αναφοράς. Το τραγελαφικό και αντίστοιχο είναι πως και εγώ πήρα χαμπάρι ποια διαδικτυακή περσόνα είσαι αφού γύρισα στην Αθήνα. Είχα μείνει στην εντύπωση βλέπεις πως ο Sadiango είvαι μακρυμάλλης. Όσο για το καπέλο, καλή χώνεψη ;Ρ
Αβατον, Το καπέλο το χωνεύω ήδη, αφού έμεινα με την απορία, χα χα. Όσο για τα μαλλιά του Sandiago-Στέλιου, πάσχουν από το σύνδρομο του ανελκυστήρα αφού την τελευταία τετραετία αλλάζουν συχνότατα μήκος ανάλογα με τις διαθέσεις. (όχι, δε βάζω extensions, απλά μακραίνουν γρήγορα).
Πάντως έχει πολλή πλάκα αυτή η διάσταση μεταξύ blogging και πραγματικού κόσμου. Πρόσφατα διαπίστωσα με έκπληξη ότι ένα γνωστό blog που είχα κατά καιρούς διαβάσει ανήκει σε ένα αγαπημένο, παλιό φίλο. Γαμώτο, ζούμε σε virtual εποχές.
Τωρα εγω δεν ξερω τι να πρωτοσχολιασω...ηταν τοσα αυτα που πηρα απο αυτη τη συναντηση που αισθανομαι πως θα ειναι λιγο...Εξαλλου θα τα λεμε και απο κοντα απο δω και στο εξης...και ανυπομονω να μου δοθει η ευκαιρια να ανταποδωσω... Φιλια σε ολους σας και ειδικοτερα στην αγαπημενη Κλεο!
11 comments:
Είναι βέβαιο!
Και με εκλεκτή παρέα...
Θάλασσες να σε ταξιδεύουν και να χαίρεσαι.
Καπετάνισσα, θα σας περιμένουμε!
ο μαγικός σας κόσμος μου έραψε άλλα 100 χρόνια στη φόδρα της ζωής μου.
Σας ευχαριστώ για την μαγεία και για όλα τα άλλα. Μικρά και μεγάλα
ήρθα ήρθα και ηταν πολύ όμορφα! Ειδικα το σκοτεινό δωμάτιο στο Ξενία πολύ μου άρεσε! ;)
Επιστροφή στην Αθήνα, έχοντας στο δισάκι μου μόνο όμορφες αναμνήσεις από όλους εσάς.
Ένα ακόμα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ λοιπόν που με υποδεχθήκατε/αποδεχθήκατε σαν να με γνωρίζατε από παλιά και μου χαρίσατε απλόχερη φιλοξενία και επικοινωνία.
Είπαμε, σε περιμένω στην Αθήνα για να τα πούμε ξανά από κοντά.
Ως τότε να είστε όλοι καλά...
Candy, ουφ, τελειώνει κι αυτό σιγά σιγά...!
Αισθάνομαι σα να κουβαλούσα τον πύργο του Αϊφελ από 'δω μέχρι το Πεκίνο.
Ευχαριστώωωωω! Είσαι η πιο υπέροχη νεράιδα θα τα πούμε από κοντά σύντομα.
Trilian, και δεν ήρθες να μιλήσουμε ε; έτσι για να μείνω με την απορία! Χαίρομαι που σου άρεσε!
Άβατον, Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια! Σίγουρα δε συστήθηκες με το nickname σου, γιατί σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω ποιός είσαι... (αν είσαι αυτός που νομίζω θα φάω το καπέλο μου...)
Άντε, και σε άλλα με καλό...!
Δεν χρειαζόταν να συστηθώ ως διαδικτυακή περσόνα.Άλλωστε είναι καλύτερα ορισμένες φορές να γνωρίζεις ξανά κάποιον χωρίς να έχεις σημείο αναφοράς.
Το τραγελαφικό και αντίστοιχο είναι πως και εγώ πήρα χαμπάρι ποια διαδικτυακή περσόνα είσαι αφού γύρισα στην Αθήνα. Είχα μείνει στην εντύπωση βλέπεις πως ο Sadiango είvαι μακρυμάλλης.
Όσο για το καπέλο, καλή χώνεψη ;Ρ
Αβατον, Το καπέλο το χωνεύω ήδη, αφού έμεινα με την απορία, χα χα. Όσο για τα μαλλιά του Sandiago-Στέλιου, πάσχουν από το σύνδρομο του ανελκυστήρα αφού την τελευταία τετραετία αλλάζουν συχνότατα μήκος ανάλογα με τις διαθέσεις. (όχι, δε βάζω extensions, απλά μακραίνουν γρήγορα).
Πάντως έχει πολλή πλάκα αυτή η διάσταση μεταξύ blogging και πραγματικού κόσμου. Πρόσφατα διαπίστωσα με έκπληξη ότι ένα γνωστό blog που είχα κατά καιρούς διαβάσει ανήκει σε ένα αγαπημένο, παλιό φίλο.
Γαμώτο, ζούμε σε virtual εποχές.
Τωρα εγω δεν ξερω τι να πρωτοσχολιασω...ηταν τοσα αυτα που πηρα απο αυτη τη συναντηση που αισθανομαι πως θα ειναι λιγο...Εξαλλου θα τα λεμε και απο κοντα απο δω και στο εξης...και ανυπομονω να μου δοθει η ευκαιρια να ανταποδωσω...
Φιλια σε ολους σας και ειδικοτερα στην αγαπημενη Κλεο!
:-)))
next time ;)
Tamara, ήταν πολύ όμορφα. Ευχαριστούμε για όλα. Φιλιά! Έτσι κι αλλιώς θα τα πούμε σύντομα κι από κοντά!
Trilian! Next time! χε χε!
Post a Comment