μα τι άγχος και αυτό! νομίζεις ότι τα πολλά comments κάνουν το καλό blog; είναι σαν να μου λες οτι επειδή η Βέρα στο Δεξί έχει ψηλή τηλεθέαση πάει να πει πως είναι το αριστούργημα της τιβι! :)
trilian, χα χα! ναι! γιατί ως γνωστόν είμαστε πολυ τρομεροί τύποι! χα χα!
urbantulip, το σκιτσάκι δεν είναι αυτοβιογραφικό! Απλά είναι ένα μικρό σχόλιο σε μια ψύχωση που όλοι λίγο πολύ την περνάνε, ειδικά την πρώτη περίοδο όταν ξεκινάνε το blogging, Ψύχωση του τύπου: "με διαβάζει άραγε κανένας ή μόνος μου τα γράφω μόνος μου τα διαβάζω;"
nobody, Εγώ έχω καταργήσει την τηλεόραση εκτός από ένα δεκάλεπτο την ημέρα και μια με μιάμιση ώρα συνολικά την εβοδομάδα. (Δε θα πώ τι βλέπω για δύο λόγους, ο πρώτος είναι ότι σίγουρα θα με περάσετε για τρελό και ο δεύτερος είναι ότι κάποτε θα κάνω ένα post ειδικά με αυτό το θέμα...) Συμφωνώ! Είμαστε φοβεροί ποιητές!
Ως νέος στο χώρο, πρέπει να πω ότι έχεις απόλυτο δίκιο Sandiago. Με συλλαμβάνω συνέχεια να ανοίγω το blog μου, όχι για να γράψω, αλλά για να δω αν έφυγαν τα μηδένικά στα posts μου. Συνήθως είναι εκεί, αλλά δεν πειράζει. Δεν στενοχωριέμαι και έτσι -λόγω δουλειάς- βλέπω τηλεόραση. :)
Torch, αν θες τη γνώμη μου πάντως μην σε απασχολεί αφού το blog σου έχει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να πει, οπότε θα βρεί σύντομα το δρόμο του στους πίνακες της bloggικής AGB. (ωραίο έχει και ομοιοκαταληξία)
Αλλά πολλές φορές σκέφτομαι και το εξής: και κανένας να μη με διαβάσει τι έγινε; Έτσι κι αλλιώς αν μουτζούρωνα χαρτιά ή κρατουσα σημειώσεις σε χαρτάκια μόνος μου, ποιος θα τα έβλεπε; Είναι ένας τρόπος να διοχετεύει κανείς τα ψήγματα δημιουργικότητας που δεν απορροφούνται εύκολα από τον "πραγματικό" κόσμο και όταν τα διοχετεύεις σε ένα blog, ίσως γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου. Υπάρχουν blog που επιτυγχάνουν υψηλές αναγνωσιμότητες με κιτρινισμό και εμπαθή σχόλια τα οποία λειτουργούν σαν τηλεοπτικές εκπομπές υψηλής θεαματικότητας. Υπάρχουν blogs που κραυγάζουν "Διαβάστε μεεε". Εμένα η άποψή μου για το blogging είναι κάπως διαφορετική. Γράφω, φωτογραφίζω σκιτσάρω ότι μου αρέσει κι όποιος το βρίσκει ενδιαφέρον το διαβάζει.
Αλλο ένα comment-σεντόνι, προσφορά του Sandiago Nasar...
10 comments:
Πολύ μ'άρεσε αυτό..:)
queerdom, καλωσήλθες, χαίρομαι που σου άρεσε! ;)
σωπα καλέ... σιγα που θα σκάσουμε... εμείς να είμαστε καλα και τα υπεροχα κειμενα που γραφουμε με τα άπειρα comments ;))
μα τι άγχος και αυτό!
νομίζεις ότι τα πολλά comments κάνουν το καλό blog;
είναι σαν να μου λες οτι επειδή η Βέρα στο Δεξί έχει ψηλή τηλεθέαση πάει να πει πως είναι το αριστούργημα της τιβι! :)
Τα βλογ είναι της μόδας γιατί, εκτός του ότι είμαστε όλοι φοβεροί ποιητές, επιπλέον η τηλεόραση δεν βλέπεται με καμία Παναγία γιατρέ μου.
trilian, χα χα! ναι! γιατί ως γνωστόν είμαστε πολυ τρομεροί τύποι! χα χα!
urbantulip, το σκιτσάκι δεν είναι αυτοβιογραφικό! Απλά είναι ένα μικρό σχόλιο σε μια ψύχωση που όλοι λίγο πολύ την περνάνε, ειδικά την πρώτη περίοδο όταν ξεκινάνε το blogging, Ψύχωση του τύπου: "με διαβάζει άραγε κανένας ή μόνος μου τα γράφω μόνος μου τα διαβάζω;"
nobody, Εγώ έχω καταργήσει την τηλεόραση εκτός από ένα δεκάλεπτο την ημέρα και μια με μιάμιση ώρα συνολικά την εβοδομάδα. (Δε θα πώ τι βλέπω για δύο λόγους, ο πρώτος είναι ότι σίγουρα θα με περάσετε για τρελό και ο δεύτερος είναι ότι κάποτε θα κάνω ένα post ειδικά με αυτό το θέμα...)
Συμφωνώ! Είμαστε φοβεροί ποιητές!
Ως νέος στο χώρο, πρέπει να πω ότι έχεις απόλυτο δίκιο Sandiago. Με συλλαμβάνω συνέχεια να ανοίγω το blog μου, όχι για να γράψω, αλλά για να δω αν έφυγαν τα μηδένικά στα posts μου. Συνήθως είναι εκεί, αλλά δεν πειράζει. Δεν στενοχωριέμαι και έτσι -λόγω δουλειάς- βλέπω τηλεόραση. :)
Torch, αν θες τη γνώμη μου πάντως μην σε απασχολεί
αφού το blog σου έχει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να πει,
οπότε θα βρεί σύντομα το δρόμο του στους πίνακες της bloggικής AGB.
(ωραίο έχει και ομοιοκαταληξία)
Αλλά πολλές φορές σκέφτομαι και το εξής: και κανένας να μη με διαβάσει τι έγινε; Έτσι κι αλλιώς αν μουτζούρωνα χαρτιά ή κρατουσα σημειώσεις σε χαρτάκια μόνος μου, ποιος θα τα έβλεπε; Είναι ένας τρόπος να διοχετεύει κανείς τα ψήγματα δημιουργικότητας που δεν απορροφούνται εύκολα από τον "πραγματικό" κόσμο και όταν τα διοχετεύεις σε ένα blog, ίσως γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου. Υπάρχουν blog που επιτυγχάνουν υψηλές αναγνωσιμότητες με κιτρινισμό και εμπαθή σχόλια τα οποία λειτουργούν σαν τηλεοπτικές εκπομπές υψηλής θεαματικότητας. Υπάρχουν blogs που κραυγάζουν "Διαβάστε μεεε". Εμένα η άποψή μου για το blogging είναι κάπως διαφορετική. Γράφω, φωτογραφίζω σκιτσάρω ότι μου αρέσει κι όποιος το βρίσκει ενδιαφέρον το διαβάζει.
Αλλο ένα comment-σεντόνι, προσφορά του Sandiago Nasar...
axaxaxaxaaaxaxa....
petyxhmeno Sandiago mou ...
ws synhthws...
Kalhmeroudia
:-)
Tamara, ευχαριστώωω!!!
Καλημέρα!
;)
Post a Comment