Wednesday, January 31, 2007

try fly buy cry

Απ' ότι δυστυχώς διαισθάνομαι, τείνει να δημιουργηθεί έαν νέο genre εντύπων που θα επιβιώνει αναδημοσιεύντας κείμενα από ανυποψίαστα blogs. Αυτό για την Ελλάδα, είναι no budget story, αφού όχι μόνο δεν έχουν το τάκτ να ρωτήσουν τον συνγγαφέα του εκάστοτε κειμένου αν συμφωνεί με τη δημοσίευσή του στα εν λόγω έντυπα αλλά τη βγάζουν και στο εντελώς τζάμπα αφού στήνουν εφημερίδες με "δανεικα" κείμενα.
Άσε που μετά αυτολανσάρονται ως "εναλλακτικά".

Είμαι υπέρ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αλλά όταν αυτό γίνεται χωρίς τη στοιχειώδη ευγένεια είναι λίγο προκλητικό. Ασε που σε γνωστό και ταλαντούχο συνblogger μας, δημιουργήθηκαν από το τίποτα προβλήματα εξαιτίας της αυθαίρετης αναδημοσίευσης κειμένων του από εβδομαδιαίο έντυπο.

Μια ερωτησούλα βρε παιδιά;

Μια σταλίτσα σεβασμός δε βλάπτει.


10 comments:

Anonymous said...

Πράγματι...

MåvяiÐåliå said...

Μ αρέσει αυτή η αντίθεση του γκρι με το μπλε του ματιού…

Tamara de Lempicka said...

Σωστό βρε Στελιο μου , καπως ετσι γινεται παντα...γι'αυτο καλο θα ειναι καθενας που δημοσιευει τα κειμενα του η τη δουλεια του, να ειναι "ψιλιασμενος" για το τι μπορει να σημαινει αυτο , για να μην του ερθει κεραμιδα...
Κωλοκατασταση....

liodara said...

Μη μου το θυμίζεις το ηλίθιο αυτο σκηνικό....!!!Έχω ήδη δαιμονιστεί!!!

Trilian said...

Και η ιστορία επαναλαμβάνεται… κάθε Κυριακή! (ότι και να λέμε εμείς)

Santiago Nasar said...

Evelina, ναι! Μπορεί κάποιοι να αποζητούν την αναδημοσίευση κειμένω ή φωτογραφιών τους είναι και κάποιοι άλλοι όμως που δεν επιθυμούν κάτι τέτοιο. Έχουν δικαίωμα να ερωτηθούν.

Mavri Dalia, Αν το μπλέ του οράματος και της δημιουργικότητας περικυλώνεται από ένα άψυχο γκρί, τότε σημειολογικά ίσως έχω εικονογραφήσει αποτελεσματικά αυτό που θέλω να πω.

Tamara, τα έχουμε θίξει αυτό και κατ' ιδίαν μέσω mail. Γι' αυτό ακριβώς βάζω την τεράστια υπογραφή κάτω δεξιά στις εικονογραφήσεις, επειδή δε θέλω να τις δώ δημοσιευμένες δίχως άδεια. Φυσικά το ίδιο απασχολεί και εσένα και όλους όσουν ανεβάζουν εικαστική δουλειά τους σε blogs. Υπάρχουν copyrights και στα blogs, δεν είναι όλα public domain.

liodara, εγώ πάντως δεν θα το ξεχάσω τόσο εύκολα, γιατί ως πράξη δε χαρακτηρίζει την υπόσταση ενός μεμονωμένου μέσου μαζικής επικοινωνίας αλλά καταδεικνύει μια ολόκληρη νοοτροπία.

Trilian, δεν είναι κακό να προβάλλεις τα blogs μέσα από ένα έντυπο, αλλά ο τρόπος που γίνεται έχει σημασία. Ίσως επιτελούν πραγματικό έργο, η ένσταση μου είναι απλή, ας κάνουν μια ερώτηση στους δημιουργούς των κειμένων. Τόσο δύσκολο είναι πια να κάνεις μια απλή ερώτηση;

Η κοινοκτημοσύνη στην πιο χαοτική της μορφή.

xwma_kai_nero said...

Και εμένα μου έτυχε κάτι παρόμοιο σε κυριακάτικο ένθετο...
Δεν βρήκα την όρεξη να το ψάξω.
Αλλωστε απο τις πράξεις του κρίνονται (Τα εντυπα μμε)

Γεωργία said...

Όταν λες "σεβασμό";

Εννοείς τον ίδιο "σεβασμό" που δείχνουν σε ανθρώπινες πχ ιστορίες πριν τις σκίσουν δημοσιογραφικά σε έντυπα ή ΜΜΕ;

Σεβασμός δεν υπάρχει. Δυστυχώς πια, ούτε καν "κερδίζεται".

Ας είχαν τουλάχιστον την νοημοσύνη να
αντιλαμβάνονται πότε ένα blog είναι δημοσιογραφικό και πότε ημερολογιακό,
πριν κάνουν τις ξεφτίλες και πριν πετάξουν λάσπη παντού.

Παιδίσκη ερωμένη said...

Ευτυχώς αρκούνται σε ποστς που σχολιάζουν την επικαιρότητα..
Και εγώ είμαι εκτός..

Αγοράζω το έντυπο, με τρόμο κάθε φορά..
Όρεξη είχα να δω τις πομπές μου έντυπες..
Για καλό και για κακό έβαλα ένα σηματάκι "some rights reserved"...

Santiago Nasar said...

xwma & nero Ξέρεις πως είναι... λές άν μπω στη διαδικασία να διαμαρτυρηθώ, δεν θα μου δώσει κανείς σημασία, αν πάω δικαστικά, θα πρέπει να είμαι προετοιμασμένος ότι θ' αργήσω πολύ να βγάλω άκρη. Όπότε μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Από τις πράξεις τους κρίνονται όλοι εδώ και τελικά δεν ξέρω πως γίνεται και όλοι μοσχοπουλάνε σκουπίδια σε μεγάλες ποσότητες.

Γεωργία γι' αυτό ακριβώς το "σεβασμό" μιλάω. Δεν τον διαθέτουν ούτε σε ελάχιστη ποσότητα. Πιστεύω πως είτε "δημοσιογραφικό" είτε ημερολογιακό blog, ο γράφων τα όποια κείμενα πρέπει να ενημερώνεται και να εκρίνει δημοσίευσή τους ή να την αρνείται.

Παιδίσκη, έχεις απόλυτο δίκιο, και όσοι εκφράζουν πολύ προσωπικές σκέψεις στο ιστολόγιό τους, ή όσοι δημοσιεύουν εικαστικά ή φωτογραφικά projects τους, προφανώς καταλαβαίνουν την ανησυχία και τη γκρίνια μου στο συγκεκριμένο post.