Wednesday, December 27, 2006

Dont forget... Its time to fly!

Τυφλοί εραστές φλογισμένων παραισθήσεων

Μελάνι κόκκινο σαν αίμα ξεχειλίζει

Αφήνει στίγματα – πληγές σ’ άσπρο χαρτί

Μαύρα τριαντάφυλλα στο πάτωμα σκορπίζει

Χτύπημα ύπουλο στην πλάτη η λογική

Γκρεμίζει σύννεφα, μικρά κελιά μας κτίζει

Στενεύει τα όρια, δυνάμεις εξαντλεί

Παραμονεύει, στήνει μάχες και κερδίζει

To έγραψα για να μελοποιηθεί και να τραγουδηθεί, όμως το κράτησα για 'μένα.

Σήμερα το πετάω ψηλά και εύχομαι να ταξιδέψει.

έκει που μία απλή φράση

δε φτάνει.

Thursday, December 21, 2006

Let the good times roll

Ένας μικρός απολογισμός...


Ίσως οι καλύτεροι επισκέπτες που είχαμε ποτέ σε έκθεση.
Μέρωνας 2006

Saturday, December 16, 2006

Love To Hate (what a beautiful combination)

Το Ρέθυμνο δεν είναι η πόλη που γεννήθηκα. Δεν ασκεί κάποια μεταφυσική έλξη πάνω μου. Είναι όμως η πόλη για την οποία νιώθω απέραντη αγάπη και μίσος. Αντίθετα συναισθήματα σε fifty-fifty αναλογία. Αισθάνομαι παντρεμένος με το Ρέθυμνο, και αυτή η αρμονική αναλογία αγάπης και μίσους – yin και yang είναι κατά τη γνώμη μου η απόλυτη συνταγή για ένα επιτυχημένο γάμο.
Την Αθήνα τη λατρεύω. Απολαμβάνω το κάθε χιλιοστό των δρόμων της, ακόμα και εκείνα τα σημεία που οι πολλοί θεωρούν εκτρώματα περασμένων δεκαετιών. Ίσως η γοητεία που ασκεί πάνω μου οφείλεται σε αυτή ακριβώς τη μίξη διαφορετικών πραγμάτων. Όμως η καθημερινή επαφή μαζί της με φθείρει
Το μόνο που απεχθάνομαι είναι η ρουτίνα που σκοτώνει τα πάντα εν ψυχρώ.
…και όταν κάνω τέτοιες σκέψεις θυμάμαι την απίστευτη ρήση του Λουδοβίκου των Ανωγείων…
«Όπου αγαπάς μην πολυπάς.»
κάποια φορά, ξημερώματα πια, σε μία μεταμεσονύχτια συναυλία στο παλιό κάστρο, το συνέχισε…
«…κι αν πολυπάς μην πολυκάτσεις,
κι αν πολυκάτσεις μην πολυμιλείς,
κι αν πολυμιλείς να κατέχεις ήντα λες.»