Sunday, October 01, 2006

So what?

Noμίζω ότι βαριέμαι! (πολύ κλισέ ρε γαμώτο, όντως βαριέμαι!)...

12 comments:

Tamara de Lempicka said...

τι ακριβώς βαριεσαι Nasar μου?
τη ζωη σου? τη δουλεια σου? τους ανθρωπους γυρω σου? την πολη? τα blog? την τρεχουσα κοινωνικοπολιτικη κατασταση? την Tv? η και κατι αλλο? η και ολα αυτα μαζι? η τιποτα απ'ολα αυτα, απλως σ'εχει πιασει μια ανεξηγητη τεμπελια που δεν εχεις τι να την κανεις?
καθε ασθενεια εχει τη δικη της θεραπεια... για πες λοιπον που πονας, να δουμε τι "συνταγη" να σου γραψουμε...

Tamara de Lempicka said...

εγω παντως βαριεμαι να ξυπναω κυριακατικα πρωι-πρωι και ψαχνω τις αγγελιες...γκρρρρ....
(οοοοχι, δε ψαχνω γαμπρο στα κοινωνικα... σπιτι ψαχνω, ισογειο με κηπο, με ιδιοκτητη που να μη φοβαται οτι θα γεμισω πιτσιλιες τους τοιχους και λιμνες χρωματος τα πατωματα...)
ουπς! ξεφυγα παλι...
Καλημερα!

Santiago Nasar said...

Tamara, είναι λίγο απ' όλα αυτά που λες εκτός από την TV που δεν βλέπω, και την τεμπελιά που δεν ισχύει στην τρέχουσα φάση,
plus ότι το καλοκαίρι δούλευά ασταμάτητα.
Βάλε και ότι έχω ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα να κάνω που έχουν deadline και που δεν έχω όρεξη και κουράγιο να ξεκινήσω τίποτα!
Είναι σοβαρό γιατρέ;

Tamara εύχομαι να βρείς το σπίτι των ονείρων σου, και να κάνεις τους καλύτερους super πίνακες.

candyblue said...

Αν όλοι εμείς οι καλλιτέχνες δουλεύαμε σε εργοτάξια δεν θα υπήρχε τίποτα να βαρεθούμε…
δεν θα προλαβαίναμε!!

Στόχους. Βάλε νέους στόχους.
Φτιάξε νέες πορείες

έλα να ,πάρε αζιμούθια και χάρτες
Μικρά βήματα,αλλά βήματα
Μα μην βαριέσαι
Είναι ύβρις.

Tamara de Lempicka said...

καταρχας ευχαριστω για τις ευχες... τη χρειαζομαι καθε προταση που κουβαλαει θετικη ενεργεια γι'αυτο και μαζευω απ'οπου μπορω...μιας και η προηγουμενη χρονια ηταν πολυ περιεργη...

τωρα για το προβλημα σου, μην ανησυχεις, δεν ειναι σοβαρο... καθε εργασιομανης δημιουργικος ανθρωπος το παθαινει που και που...χρειαζεται να ελλατωσει λιγο ταχυτητα για να ανακτησει δυναμεις και να μπει στον αγωνα παλι, πιο δυναμικα...οσο για τα deadlines που σε πιεζουν, προτεινω να τα ξεκινησεις χαλαρα , σαν παιχνιδι και οχι σαν κατι σοβαρο και μολις αρχισεις να το διασκεδαζεις, θα δεις οτι θα σου ερθει και η ορεξη και ολα θα πανε καλα...(τα λεω για να τ'ακουω κιολας...)
Δοκιμασε το και ξαναπερνα απο το ιατρειο να σε εξετασουμε και να δουμε σε τι κατασταση βρισκεσαι κι αν πρεπει να συνεχιστει η θεραπεια...χαχα!
;)

Santiago Nasar said...

Candyblue, ευχαριστώ για τις παροτρύνσεις. Ι will do my best, στόχους έχω αλλά μάλλον διανύω μια μπερδεμένη φάση. Εμείς οι καλλιτέχνες λοιπόν πέρνάμε λίγο χειρότερες φάσεις κατάθλιψης από τους εργολάβους οικοδομών (αυτό δεν είναι αυθαίρετη διαπίστωση... το παραδέχονται και οι μέν και οι δε). Εχεις δίκιο για την περί ύβρεως situation. Θα προσπαθήσω να είμαι περισσότερο cool.

(Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι μετά από το εν λόγω post περίπου στην 1:00 νύχτα Σαββάτου, βγήκα και ήπια λίγο (όχι πάρα πολύ) για να έρθω στα ίσα μου, συνάντησα δύο φίλους και ούτε που θυμάμαι τι τους είπα, ελπίζω να μου ξαναμιλήσουν).

Tamara σ' ευχαριστώ! Τα deadines που αναφέρομαι αφορούν προσωπικά στοιχήματα, πράγματα που θέλω να κάνω και για εμένα, ελπίζω κάποια από αυτά να τα βάλω μπροστά και να πάνε καλά. H συμβουλή σου σχετικά με τη χαλαρότητα νομίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει θα δούμε...!





Λές να ξεβαρεθώ;

iPol said...

Εξήγησε στα παιδιά ότι στον κύκλο μας βαριέμαι = έχω ένα ίχνος κατάθλιψης, θέλω να κάνω πολλά πράγματα αλλά δε μου βγαίνει, θα 'θελα άλλά δε μπορώ αυτή τη στιγμή, άστο για άλλη μέρα, θα πιάσω πάτο για να δημιουργήσω μετά καλύτερα....
Και όχι με την κυριολεκτική έννοια, να μη μας παρεξηγήσει η candyblue...
:o)
Α propos, πολύ ωραίο το σημερινό άρθρο σου στα Ρ.Ν.

Santiago Nasar said...

Πολυχρόνη, χαίρομαι που σου άρεσε το άρθρο. Με έχει ενοχλήσει λίγο το προεκλογικό θέατρο σκιών (δε λέω καραγκιοζιλίκι γιατί θα ακουστεί βαρυ) και ήθελα να γράψω κάτι.

Τα downiάσματά μας έχουν εξελιχθεί σε θεσμός και δεν ξέρω μήπως πρέπει να το ψάξουμε! χε χε!
Α! τώρα που το θυμήθηκα, που ήσουνα βρε την Κυριακή που θα πηγαίναμε στο Michael bar; Σε έψαχνα κι εγώ κι εσύ άφαντος! Είχα κανονίσει κι εγώ το πρόγραμμά μου... γκρρρ
Αύριο φεύγω για Athens για μερικές ημέρες, θα τα πούμε συντόμως!

iPol said...

Νομίζω ότι αντί ο κάθε εις να γράφει ό,τι του κατέβει θα μπορούσε να συνεχίσει να ψηφοθηρεί υποχθονίως και πελατειολογικώς, έτσι κι αλλιώς με αυτά τα κριτήρια θα τον ψηφίσουν. Να γλυτώναμε κι εμείς την οχλαγωγία...

(μα καλά, τι ρωτάς;
τι το έγραφα το comment παραπάνω;
για να σχολιάσω το post σου;
για να δικαιολογηθώ το έγραψα ;ο)
tespa, σόρυ και επισήμως....
και καλό ταξίδι)

Santiago Nasar said...

Ci vediamo a prossima Venerdi!

Tamara de Lempicka said...

χαχα! αν νομιζετε εσεις οι δυο πως εχετε την αποκλειστικοτητα στα downiasmata, σας γελασανε...εποχιακος ιος ειναι , που μεταδιδεται απο τον ενα στον αλλο και απο αποσταση ... αλλα περαστικος ευτυχως...dr Tamara speaking...

sandiago , που ξερεις, μπορει ο ερχομος σου στην Αθηνα να σου κανει καλο... καμια φορα το ταξιδι και μονο ειναι ανανεωτικο :)

Θοδωρής Δασκαλόπουλος said...

Επειδή η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή και θανατηφόρος νόσος (αυτοκτονίες), δεν επιτρέπεται σήμερα στον 21ο αιώνα, να μην γνωρίζει κάποιος αν πάσχει ή όχι.

Ο Ψυχίατρος μπορεί και μετράει την κατάθλιψη με ακρίβεια (εκατοστού, σαν να πρόκειται για μήκος!). Αλλά για λόγους κοινωνικών συμπλεγμάτων, λίγοι πάνε στον Ψυχίατρο (όταν "φτάσει ο κόμπος στο χτένι").

Έτσι, έγραψα μια on-line κλίμακα μέτρησης της κατάθλιψης, σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα στην Ψυχιατρική. Δωρεάν, ανώνυμα και ελεύθερα, μπορεί ο καθένας να κάνει μια μέτρηση της κατάθλιψης, όποτε θέλει και όσο συχνά θέλει.

Την on-line κλίμακα μέτρησης της κατάθλιψης, θα τη βρείτε εδώ:

Δωρεάν on-line μέτρηση της κατάθλιψης.

http://psi-gr.tripod.com/depression_score.html


Μπορείτε επίσης να δείτε και το ειδικό αφιέρωμα στην κατάθλιψη, στο site:

http://psi-gr.tripod.com

http://psi-gr.tripod.com

Θοδωρής Π. Δασκαλόπουλος, Ψυχίατρος