Στη θεατρική σκηνή της σύγχρονης πολιτικής (γιατί σε αυτή τη χώρα η πολιτική μπορεί να θεωρηθεί και θέατρο) έχουν διαπρέψει κατά καιρούς πολλοί αξέχαστοι κωμικοί. Το θέμα είναι ότι η αξία του εκάστοτε πολιτικού προσώπου κρίνεται σχεδόν πάντα εκ των υστέρων.
Διαβάζω τις δηλώσεις του Πάγκαλου, που από καιρό έχουν πάψει να λειτουργούν ως κυματοθράυστης μίας άρρυθμης, άτολμης και αποτρόπαια σκληρής πολιτικής και ως έμμεσο εργαλείο εκτόνωσης του κοινού αισθήματος όπως θα ήλπιζε η κυβέρνηση και πιθανώς ο ίδιος. Eκείνα τα επώδυνα ψήγματα αλήθειας που μπορεί να κρύβονται πίσω από τα λόγια του πολιτικού ανδρός μοιάζουν να ασφυκτιούν κάτω από το βάρος δεκάδων άστοχων δηλώσεων που τοποθετούν τον πολίτη απέναντι, σε ένα άδικο αλλά και εντελώς άστοχο λεκτικό εκτελεστικό απόσπασμα. Έχω την αίσθηση ότι αυτές οι δηλώσεις ξεκινούν να ασελγούν συστηματικά στο πολιτικά νεκρό ευτραφές κουφάρι του ίδιου του Πάγκαλου.
Και, ώ! τι flashback, θυμάμαι έναν έτερο, παλιό υπουργό του ΠΑΣΟΚ που δε βρίσκεται πια στη ζωή, που μετά από κάποια ηλικία, και αφού είχε ταυτίσει στο μυαλό του και στο συλλογικό υποσυνείδητο τα μπουζουκοπόπ σκυλάδικα με τα κέντρα πολιτισμού, επιδόθηκε σε ένα καταιγισμό ακατανόητα αλλόκοτων δηλώσεων που δυστυχώς αποτέλεσαν το κύκνειο άσμα που σφράγισε την πολιτική του πορεία και καταρράκωσαν την υστεροφημία του.
Αναρωτιέμαι, θα μείνει άραγε ο Βύρων Πολύδωρας στην ιστορία για το υποτιθέμενο πολιτικό του έργο ή θα μας μείνει αξέχαστος για τις διάσημες αμετροεπείς, kitsch λόγιο-φανείς μπαρούφες που εκτόξευε σε κάθε ευκαιρία; Ή μήπως ο Κεφαλογιάννης της τοπικής ρεθεμνιώτικης πολιτικής παραγωγής δεν άφησε ως κύκνειο άσμα την πολιτική του σφραγίδα στρεφόμενος κατά των δικαστικών αρχών σε μια υπόθεση που τον έκρινε οριστικά ένοχο και στην αίθουσα του δικαστηρίου αλλά και στη συνείδηση πολλών σκεπτόμενων πολιτών.
Τώρα, κάτω από τις ασφυκτικές αναθυμιάσεις του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου της τρόικας, παρατηρώντας την αυτοκαταστροφική και βασανιστικά αργή πολιτική αυτοκτονία του Πάγκαλου, σκέφτομαι ότι ακόμα κι αν οι ιστορικοί βάλουν μπόλικο αλάτι και πιπέρι για να νοστιμίσουν το φαγητό δε θα καταφέρουν με τίποτα να απαλείψουν τη μπόχα της παγκάλειας αμετροέπειας. Αν είσαι πολιτικός θα πρέπει να γνωρίζεις ότι το deal με τη φαυλότητα έχει κάποιο κόστος και ο λογαριασμός θα σε περιμένει στο ταμείο...
Εκτός κι αν οι ψηφοφόροι σου είναι πιο φαύλοι και αμετροεπείς από εσένα. Τότε αλλάζει το πράγμα.
-
