Thursday, January 21, 2010

Gonna get myself connected




...Στην αρχή υπήρχε ένας ΖΧ Spectrum της περιβόητης εταιρίας Sinclair. Xαϊδευτικά τον λέγαμε (όχι μόνο εμείς) "το κουτί με τις γομολάστιχες" γιατί ήταν ένα μικρό μαύρο πλαστικό κουτί με μαύρα λαστιχένια πληκτράκια. Ήταν early 80's και υπήρχε ένα μοναδικό στη γειτονιά. Το είχε ένας φίλος που έμενε δύο τετράγωνα πιο κάτω. Το "κουτί" έπρεπε να συνδεθεί στην τηλεόραση και στο κασετόφωνο. Έβαζες την κασέτα με το παιχνίδι και μετά από ένα τέταρτο ανυπόφορων βζζζζζ γκρρρρρριιιοινγκ το παιχνίδι "φόρτωνε" στη μνήμη και (επιτέλους) έπαιζες. Το "κουτί με τις γομολάστιχες", κατά κόσμον ZX Spectrum ήταν μοναδικό στο είδος του! Δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρόμοιο στην αγορά...

Νομίζω ότι ήμουν στην τετάρτη δημοτικού όταν μου αγόρασαν το δικό μου Home Computer, ένα Atari XE. Επίσης με κασετόφωνο βζζζζζ γκρρρρρριιιοινγκ. Τότε, έλεγα στους φίλους μου ότι κάποια μέρα θα συνδεθούν όλοι οι υπολογιστές με δίκτυο και θα μπορούμε να ανταλλάσσουμε παιχνίδια. Πολλοί δεν το πίστευαν.

Aρκετά χρόνια μετά, και με κάποιους ενδιάμεσους σταθμούς, έκανα την πρώτη dial up σύνδεση τον καιρό που σπούδαζα. Email, αργότερα napster, ατέλειωτο ψάξιμο στο metacrawler για τα αναρχικά καλλιτεχνικά κινήματα του 20ου αιώνα, yahoo chat και κάποιες φορές (ευτυχώς όχι πολλές) σερφάρισμα αμέσως μετά το clubbing, από το χάραμα μέχρι τις πρωινές ώρες. Duracel!

Από τότε πέρασαν πολλά πληκτρολόγια από τα χέρια μου. Η γέννηση των οικιακών ηλ. υπολογιστών συνέπεσε με τη γέννηση της δικιάς μου γενιάς. Με τους υπολογιστές μεγαλώσαμε μαζί, διανύσαμε μαζί τα προβλήματα της εφηβείας. Τώρα πλέον, όχι πάρα πολλά χρόνια μετά, είναι σχεδόν ρουτίνα να τσεκάρω 4 mail, Facebook, Τwitter, Βlogs, Deviantart, Myspace, Fora, να αγχώνομαι σκεπτόμενος ότι πρέπει να ξαναστήσω την ιστοσελίδα μου, και να ακροβατώ σε λοιπές χαοτικές συνδέσεις all around. Και είναι ήδη πάρα πάρα πάρα πολλά για κάποιον που εργάζεται υπερβαίνοντας κατά (πάρα) πολύ το οκτάωρο καθημερινά, κολλημένος σε μία οθόνη.

Overdose!

Και δεν είμαι ο μόνος με απόλυτα βυσματωμένη καθημερινότητα. Αυτό το κομπιουτερικό δίκτυο που με τόσο πάθος φαντασιωνόμουν ως πιτσιρικάς είναι εδώ! Γουστάρω τρελά που είναι εδώ! Αλλά ρε γαμώτο μερικές φορές είναι απαραίτητο το unplug...