Ύμνος εις την ελευθερίαν του καπνιστού (Σολωμού)

Σε γνωρίζω από την καύτρα

του τσιγάρου την καυτή.

Σε γνωρίζω από τη στάχτη

που με βια σκορπάει στη γη.

Απ' τα bar στα καφενεία

των Ελλήνων τα ιερά,

στα τασάκια σβήνουν γόπες

καπνισμένη λευτεριά. (δις)

_

Οι Ντορίτος

Προχτές το βράδυ, κατά τη διάρκεια ενός σύντομου διαλείμματος για καφέ στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου, πέρασε από δίπλα μας η Ντόρα συνοδευόμενη από ένα μικρό στρατό κοστουμαρισμένους ντορίτος.

Σκέφτηκα ότι, τελικά, η πιο διαχρονική, σταθερή και αποδοτική δουλειά στην Ελλάδα είναι εκείνη του επαγγελματία παρατρεχάμενου.

•

Εκλογές ή γκάλοπ;

Εκλογές ή γκάλοπ;

Μία παράλογη πτυχή των Δημοτικών Εκλογών

του Στέλιου Καλογεράκη

Συχνά έχει κανείς την αίσθηση ότι η πολιτική ζωή στην Ελλάδα διανύει μια αιώνια εφηβεία, αφού στα πολιτικά πράγματα η πολυπόθητη ενηλικίωση δε λέει να έρθει. Σα να διανύουμε συνεχώς πορείες σε ένα φαύλο κύκλο επιστρέφοντας πάντα στο ίδιο σημείο χωρίς να διδασκόμαστε τίποτα από τα λάθη του παρελθόντος.

Οι εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα έπρεπε να έχουν την ίδια βαρύτητα με τις Εθνικές Εκλογές. Οι πιο αναπτυγμένες χώρες του δυτικού κόσμου εφαρμόζουν αποτελεσματικά μοντέλα διακυβέρνησης βασιζόμενα στις ενισχυμένες αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Έτσι, ελαχιστοποιείται η επαφή του πολίτη με τους απρόσωπους μηχανισμούς της κεντρικής διοίκησης, ταυτόχρονα, ξεμπλοκάρονται οι λειτουργίες της κρατικής μηχανής και αποφεύγεται το, σύνηθες σε εμάς φαινόμενο του υδροκέφαλου κράτους που συγκεντρώνει όλες τις αρμοδιότητες στα δαιδαλώδη Υπουργεία ενός υπερφορτωμένου αστικού κέντρου.

Γράφω αυτό το κείμενο με αφορμή κάποιο Email που έλαβα πρόσφατα από βουλευτή με σημαντική πορεία, επιτυχημένη θητεία σε υπουργικούς θώκους και πολλούς κοινωνικούς αγώνες στο πλούσιο βιογραφικό του. Στο μήνυμά του, καλεί τους φίλους και συναγωνιστές του να “συστρατευθούν” στις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές για να δώσουν με την ψήφο τους ένα κοινωνικό και πολιτικό μήνυμα. Πραγματικά, δεν έχει καμία σημασία σε ποια από τις δύο μεγάλες παρατάξεις ανήκει ο εν λόγω μεγαλοπολιτικός. Το σκεπτικό της συμβολικής ψήφου επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας του κυβερνητικού έργου το μεταφέρουν και το υποστηρίζουν σθεναρά με τον τρόπο τους όλα τα πολιτικά κόμματα. Η πρότασή τους είναι σαφέστατη, να χρησιμοποιήσουμε την ψήφο μας για να μεταφέρουμε ένα πολιτικό (εγώ θα το έλεγα κομματικό) μήνυμα. Αξίζει άραγε τον κόπο να χρησιμοποιήσουμε “συμβολικά” ένα σημαντικό θεσμό που θα κρίνει την τύχη του τόπου μας για τα επόμενα 4 χρόνια για να μεταδώσουμε ένα υποτιθέμενο “μήνυμα”. Λες και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εκφράσεις την επιδοκιμασία ή αντίθετα, τη δυσαρέσκειά σου, παρά μόνο αξιοποιώντας τη σημαντική ψήφο σου, όχι για να επιλέξεις τους κατάλληλους ανθρώπους (ανεξαρτήτως κόμματος και πολιτικών πεποιθήσεων) που θα δουλέψουν για την ανάπτυξη του δήμου και της περιφέρειάς σου αλλά για να εξυπηρετήσεις κομματικές σκοπιμότητες με αμφίβολα αποτελέσματα.

Το πιο σοφό πράγμα που θα μπορούσαν να κάνουν τα κόμματα σε αυτή την κρίσιμη, ιστορική καμπή είναι να απομακρυνθούν από τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αφήνοντας στην άκρη τα επίσημα “χρίσματα” μήπως επιτέλους, κάποια στιγμή, οι πιο άξιοι, καταρτισμένοι και εργατικοί σχηματίσουν τους αναγκαίους πυρήνες που, θα βοηθήσουν στη λύση των μικρών και μεγάλων προβλημάτων. Στις βουλευτικές εκλογές χορταίνουμε να παρακολουθούμε σοβαροφανείς επαγγελματίες πολιτικούς, επίδοξα φιντάνια από κομματικές νεολαίες και κομματικά στρατευμένους “σωτήρες”. Είναι ανάγκη να τους ανεχόμαστε και στο πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Τελικά άφησε κάποιο δίδαγμα η οικονομική κρίση που παράλληλα αποτέλεσε και οξεία κρίση θεσμών και πολιτικών αξιών; Μήπως ως αμετανόητοι και άξιοι της μοίρας μας κομματικοί οπαδοί είμαστε πάλι έτοιμοι να ανεμίσουμε χρωματιστά σημαιάκια; Μήπως, τελικά τα ίδια τα κόμματα δε σέβονται και δεν τιμούν τους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης αντιμετωπίζοντάς τους σαν γκάλοπ δημοφιλίας και ως χαλαρή προθέρμανση για τις “κανονικές” εκλογές; Μήπως, με το ίδιο παράλογο σκεπτικό, οι εκλεγμένοι δήμαρχοι αντιμετωπίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση ως “δικοί μας” ή ως “αντίπαλοι” χωρίζοντας τους δήμους σε ευνοούμενους και μη και τελικά δημιουργώντας, αντιδημοκρατικά, πολίτες πρώτης και δεύτερης κατηγορίας;

Είναι προτιμότερο να αφήσουμε στην άκρη τα κομματικά κελεύσματα και να επιλέξουμε πρόσωπα και όχι χρώματα. Να τιμήσουμε με την ψήφο μας τους πιο άξιους, χωρίς να επηρεαστούμε από παραταξιακές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Είναι σίγουρο ότι οι εφημερίδες την επόμενη μέρα θα δημοσιοποιήσουν τα συνήθη στατιστικά στοιχεία με τους χρωματιστούς χάρτες. Κάθε δήμος θα έχει το χρώμα του. Τα ανάλογα πολιτικά λογύδρια και κομματικά πανηγυράκια θα συνοδεύσουν το αποτέλεσμα. Η επόμενη μέρα όμως για τους πολίτες σίγουρα δε θα είναι τόσο χαρούμενη και χρωματιστή. Θα είναι μια σκληρή νέα αρχή και σε αυτό το έργο θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν μόνο εργατικοί και άξιοι, δίκαια εκλεγμένοι πρωταγωνιστές.